ഓ എന് വി
- ഈ പുരാതന കിന്നരം
- പ്രവാസി
- ചത്തവേരുകള്
- കൊച്ചുദുഖങ്ങള് ഉറങ്ങു
- മദ്യാഹ്നഗീതം
- മയില്പ്പീലി
- മുത്തശ്ശിമുല്ല
- മുത്തിയും ചോഴിയും
- കാളവണ്ടിക്കാരന്റെ പാട്ട്
- ഒരു തൈനടുമ്പോള്
- ഒരു ഭൂമിഗീതം കൂടി
- പാണന്റെ ദുഖം
- പഴയൊരു പാട്ട്
- പെങ്ങള്
- രോഗം
- ശാര്ണകപ്പക്ഷി
- സ്മൃതിതാളങ്ങള്
- സോജാ,,,
- ഉപ്പ്
- വെറുമൊരു ആത്മഗതം
- വെറുതെ
- ആരോട് യാത്ര പറയേണ്ടു
- ബാവുല്ഗായകന്
- ഭൂമിക്കൊരു ചരമഗീതം
- മരണാനന്തരം
- അന്യന്
- ഓട്ടുവിളക്ക്
- മണ്ചിരാത്
- കല്ലുകള്
- ഒരു ജന്മനാളിന്
- രക്തദാനം
- അപരാഹ്നം
- അശാന്തിപര്വ്വം
- ചോറൂണ്
- മണ്ണെണ്ണവിളക്ക്
- കൊയ്ത്ത്
- മുത്തച്ഛന്
- ഒടുക്കത്തെ പകലിന്റെ സാക്ഷി
- ഒടുവില് ഞാന്
- സരയുവിലേക്ക്
- വീട്
- കുഞ്ഞേടത്തി
- അമ്മ വിളിക്കുന്നു
- ആവണിപ്പാടം
- അസ്തമയം
- അഗ്നി
- ആകാശവും എന്റെ മനസ്സും
- എന്തിനിന്നും പൂത്തു
- അമ്മ
- ഗോതമ്പുമണികള്
- നിലാവിന്റെ ഗീതം
- യാത്ര
- മലയാളം
- നീയില്ലാത്തൊരോണം
- കൃഷ്ണപക്ഷത്തിലെ പാട്ട്
- നിശാഗന്ധി നീയെത്ര ധന്യ
അനില് പനച്ചൂരാന്
മധുസൂദനന് നായര്
- തിരസ്കാരം
- കുട്ടിയും തള്ളയും
- തുമ്പിപ്പാട്ട്
- ഹെഡ്മാസ്റ്ററും ശിഷ്യനും
- ഖുറാന്
- ഗാന്ധിസ്മാരകം
- അമ്മയുടെ എഴുത്തുകള്
- ബാലശാപങ്ങള്
- ഭാരതീയം
- ഗാന്ധി
- മേഘങ്ങളേ കീഴടങ്ങുവിന്
- ഒരു കിളിയും അഞ്ചു വേടന്മാരും
- സന്താനഗോപാലം
- അകത്താര് പുറത്താര്
- ഗംഗ
- മായിയമ്മ
- ഒഴുക്കില് ശവം തന്നെ
- ഇരുളിന് മഹാനിദ്രയില്
- അഗ്നിസത്യങ്ങള്
- നാറാണത്തുഭ്രാന്തന്
- അഗസ്ത്യഹൃദയം
- പ്രണയം
ഇടശ്ശേരി
ആശാന്
വൈലോപ്പിള്ളി
കുരീപ്പുഴ
വയലാര്
കാവാലം
സുഗതകുമാരി
മുരുകന് കാട്ടാക്കട
അയ്യപ്പന്
ചുള്ളിക്കാട്
JKS വീട്ടൂര്
സുദര്ശനന്
Friday, October 14, 2011
അമ്മ
ഒന്പതു പേരവര് കല്പ്പണിക്കാര്
ഒരമ്മ പെറ്റവരായിരുന്നു
ഒന്പതു പേരും അവരുടെ നാരിമാ-
രൊന്പതും ഒന്നിച്ചു വാണിരുന്നു..
കല്ലുകള് ചെത്തി പടുക്കുമ-
ക്കൈകള്ക്ക് കല്ലിനെക്കാള് ഉറപ്പായിരുന്നു
നല്ല പകുതികള് നാരിമാരോ
കല്ലിലെ നീരുറവായിരുന്നു ..
ഒരു കല്ലടപ്പിലെ തീയിലല്ലോ
അവരുടെ കഞ്ഞി തിളച്ചിരുന്നു
ഒരു വിളക്കിന് വെളിച്ചത്തിലല്ലോ
അവരുടെ തീനും തിമിതിമിര്പ്പും..
ഒരു കിണര് കിനിയുന്ന നീരാണല്ലോ
കോരി കുടിക്കാന്, കുളിക്കുവാനും
ഒന്പതറകള് വെവ്വേറെ, അവര്ക്ക്
അന്തി ഉറങ്ങുവാന് മാത്രമല്ലോ..
ചെത്തിയ കല്ലിന്റെ ചേല് കണ്ടാല്
കെട്ടി പടുക്കും പടുത കണ്ടാല്
അക്കൈ വിരുതു പുകഴ്തുമാരും
ആ പുകള് ഏതിനും മീതെയല്ലോ..
കോട്ട മതിലും മതിലകത്തെ
കൊട്ടാരം കോവില് കൂത്തമ്പലവും
അവരുടെ കൈകള് പടുത്തതത്രേ
അഴകും കരുത്തും കൈ കോര്ത്തതത്രേ..
ഒന്പതും ഒന്പതും കല്ലുകള് ചേര്ന്നൊരു
ശില്പ ഭംഗി തളിര്ത്ത പോലെ
ഒന്പതു കല്പ്പണിക്കാരവര്, നാരിമാ-
രൊന്പതും ഒന്നിച്ചു വാണിരുന്നു..
അത് കാലം കോട്ട തന് മുന്നിലായി
പുതിയൊരു ഗോപുരം കെട്ടുവാനായ്
ഒത്തു പതിനെട്ടു കൈകള് വീണ്ടും
ഉത്സവമായി ശബ്ദ ഘോഷമായി..
കല്ലിനും മീതെയായി നൃത്തമാടി
കല്ലുളി, കൂടങ്ങള് താളമിട്ടു..
ചെത്തിയ കല്ലുകള് ചാന്തു തേച്ചു
ചേര്ത്ത് പടുക്കും പടുതയെന്തേ
ഇക്കുറി വല്ലായ്മ ആര്ന്നു പോയി
ഭിത്തിയുറയ്ക്കുന്നീലൊന്നു കൊണ്ടും..
കല്ലുകള് മാറ്റി പടുത്തു നോക്കി
കയ്യുകള് മാറി പണിഞ്ഞു നോക്കി
ചാന്തുകള് മാറ്റി കുഴച്ചു നോക്കി
ചാര്ത്തുകള് ഒക്കെയും മാറ്റി നോക്കി
തെറ്റിയതെന്താണ് എവിടെയവോ
ഭിത്തി ഉറയ്ക്കുന്നീലൊന്നു കൊണ്ടും..
എന്താണ് പോംവഴിയെന്നൊരൊറ്റ-
ച്ചിന്ത അവരില് പുകഞ്ഞു നില്കെ
വെളിപാട് കൊണ്ടാരോ ചൊല്ലിയത്രെ,
അധികാരമുള്ളോരതേറ്റ് ചൊല്ലി..
ഒന്പതുണ്ടല്ലോ വധുക്കളെന്നാല്
ഒന്നിനെ ചേര്ത്തീ മതില് പടുത്താല്
ആ മതില് മണ്ണില് ഉറച്ചു നില്കും
ആചന്ദ്രതാരമുയര്ന്നു നില്ക്കും..
ഒന്പതുണ്ടത്രേ പ്രിയ വധുക്കള്
അന്പിയെന്നോരവരൊന്ന് പോലെ
ക്രൂരമാമീ ബലിക്കായതില് നിന്ന്
ആരെ, ഒരുവളെ മാറ്റി നിര്ത്തും..
കൂട്ടത്തില് ഏറ്റവും മൂപ്പെഴുന്നോന്
തെല്ലോരൂറ്റത്തോടപ്പോള് പറഞ്ഞു പോയി
ഇന്നുച്ച നേരത്ത് കഞ്ഞിയുമായി
വന്നെത്തിടുന്നവള് ആരുമാട്ടെ,
അവളെയും ചേര്ത്തീ മതില് പടുക്കും
അവളീ പണിക്കാര് തന് മാനം കാക്കും..
ഒന്പതു പേരവര് കല്പണിക്കാര്
ഒന്പതു മെയ്യും ഒരു മനസ്സും
എങ്കിലും ഒന്പതു പേരുമപ്പോള്
സ്വന്തം വധൂ മുഖം മാത്രമോര്ത്തു..
അശുഭങ്ങള് ശങ്കിച്ച് പോകയാലോ
അറിയാതെ നെടുവീര്പ്പുതിര്ന്നു പോയി
ഒത്തു പതിനെട്ടു കൈകള് വീണ്ടും
ഭിത്തി പടുക്കും പണി തുടര്ന്ന്..
തങ്ങളില് നോക്കാനുമായിടാതെ
എങ്ങോ മിഴി നാട്ടു നിന്നവരും
ഉച്ച വെയിലിന് തിളച്ച കഞ്ഞി
പച്ചില തോറും പകര്ന്നതാരോ
അക്കഞ്ഞി വാര്ന്നതിന് ചൂട് തട്ടി
പച്ച തലപ്പുകള് ഒക്കെ വാടി..
കഞ്ഞിക്കലവും തലയിലേറ്റി
കയ്യാലെ തങ്ങി പിടിച്ചു കൊണ്ടേ
മുണ്ടകപ്പാട വരമ്പിലൂടെ
മുന്നിലെ ചെന്തെങ്ങിന് തോപ്പിലൂടെ
ചുണ്ടത്ത് തുമ്പ ചിരിയുമായി
മണ്ടി കിതച്ചു വരുന്നതാരോ..
മൂക്കിന്റെ തുമ്പത്ത് തൂങ്ങി നിന്നു
മുത്തുപോല് ഞാത്തുപോല് വേര്പ്പ് തുള്ളി
മുന്നില് വന്നങ്ങനെ നിന്നവാലോ
മൂത്തയാള് വേട്ട പെണ്ണായിരുന്നു..
ഉച്ചയ്ക്കും കഞ്ഞിയും കൊണ്ട് പോരാന്
ഊഴം അവളുടെതയിരുന്നു..
ഒന്പതു പേരവര് കല്പ്പണിക്കാര്
ഒന്പതു മെയ്യും ഒരു മനസ്സും..
എങ്കിലും ഏറ്റവും മൂത്തയാളിന്
ചങ്കിലൊരു വെള്ളിടി മുഴങ്ങി..
കോട്ടിയ പ്ലാവില മുന്നില് വെച്ച്
ചട്ടിയില് കഞ്ഞിയും വാര്ന്നു വെച്ചു
ഒറ്റത്തൊട് കറി കൂടെ വെച്ച്
ഒന്പതു പേര്ക്കും വിളമ്പി വെച്ചു
കുഞ്ഞിനെ തോളില് കിടത്തി, തന്റെ
കുഞ്ഞിന്റെ അച്ഛന് അടുത്തിരിക്കേ,
ഈ കഞ്ഞി ഊട്ടൊടുക്കത്തെയാമെന്ന്
ഓര്ക്കുവാന് ആ സതിക്കായതില്ല..
ഓര്ക്കാപുറത്തശനിപാതം
ആര്ക്കറിയാമിന്നതിന് മുഹൂര്ത്തം
കാര്യങ്ങള് എല്ലാം അറിഞ്ഞവാറേ
ഈറനാം കണ്ണ് തുടച്ചു കൊണ്ടേ
വൈവശ്യം ഒക്കെ അകത്തൊതുക്കി
കൈവന്ന കയ്പും മധുരമാക്കി
കൂടെ പൊറുത്ത പുരുഷനോടും
കൂടെപ്പിറപ്പുകളോടുമായി
ഗദ്ഗടത്തോട് പൊറുത്തിടുമ്പോള്
അക്ഷരമോരോന്നു ഊന്നിയൂന്നി
അന്ത്യമാം തന് അഭിലാഷമപ്പോള്
അഞ്ജലി പൂര്വ്വം അവള് പറഞ്ഞൂ..
ഭിത്തിയുറക്കാനി പെണ്ണിനേയും
ചെത്തിയ കല്ലിന്നിടയ്ക്ക് നിര്ത്തി
കെട്ടി പടുക്കുവിന്, ഒന്നെനിക്കുണ്ട്
ഒറ്റ ഒരാഗ്രഹം കേട്ട് കൊള്വിന്
കെട്ടി മറയ്കല്ലെന് പാതി നെഞ്ചം
കെട്ടി മറയ്ക്കല്ലേ എന്റെ കയ്യും..
എന്റെ പൊന്നോമന കേണിടുമ്പോള്
എന്റെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോരൂ
ഈ കയ്യാല് കുഞ്ഞിനെ ഏറ്റു വാങ്ങി
ഈ മുലയൂട്ടാന് അനുവദിക്കൂ
ഏത് കാറ്റുമെന് പാട്ട് പാടുന്നു
ഏത് മണ്ണിലും ഞാന് മടയ്ക്കുന്നു..
മണ്ണളന്നു, തിരിച്ചു കോല് നാട്ടി
മന്നരായി മദിച്ചവര്ക്കായി
ഒന്പതു കല്പ്പണിക്കാര് പടുത്ത
വന്പിയെന്നോര കോട്ട തന് മുന്നില്
ഇന്ന് കണ്ടെനാ പെണ്ണിന് അപൂര്ണ
സുന്ദരമായ പെണ്ശിലാ ശില്പം..
എന്തിനോ വേണ്ടി നീട്ടി നില്ക്കുന്ന
ചന്തമോലുന്ന വലം കയ്യും
ഞെട്ടില് നിന്ന് പാല് തുള്ളികള്
ഊറും മട്ടിലുള്ളൊരു നഗ്നമാം മാറും
കണ്ടുണര്ന്നെന്റെ ഉള്ളിലെ പൈതല്
അമ്മ അമ്മ എന്നാര്ത്തു നില്ക്കുന്നു..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment