ഓ എന് വി
- ഈ പുരാതന കിന്നരം
- പ്രവാസി
- ചത്തവേരുകള്
- കൊച്ചുദുഖങ്ങള് ഉറങ്ങു
- മദ്യാഹ്നഗീതം
- മയില്പ്പീലി
- മുത്തശ്ശിമുല്ല
- മുത്തിയും ചോഴിയും
- കാളവണ്ടിക്കാരന്റെ പാട്ട്
- ഒരു തൈനടുമ്പോള്
- ഒരു ഭൂമിഗീതം കൂടി
- പാണന്റെ ദുഖം
- പഴയൊരു പാട്ട്
- പെങ്ങള്
- രോഗം
- ശാര്ണകപ്പക്ഷി
- സ്മൃതിതാളങ്ങള്
- സോജാ,,,
- ഉപ്പ്
- വെറുമൊരു ആത്മഗതം
- വെറുതെ
- ആരോട് യാത്ര പറയേണ്ടു
- ബാവുല്ഗായകന്
- ഭൂമിക്കൊരു ചരമഗീതം
- മരണാനന്തരം
- അന്യന്
- ഓട്ടുവിളക്ക്
- മണ്ചിരാത്
- കല്ലുകള്
- ഒരു ജന്മനാളിന്
- രക്തദാനം
- അപരാഹ്നം
- അശാന്തിപര്വ്വം
- ചോറൂണ്
- മണ്ണെണ്ണവിളക്ക്
- കൊയ്ത്ത്
- മുത്തച്ഛന്
- ഒടുക്കത്തെ പകലിന്റെ സാക്ഷി
- ഒടുവില് ഞാന്
- സരയുവിലേക്ക്
- വീട്
- കുഞ്ഞേടത്തി
- അമ്മ വിളിക്കുന്നു
- ആവണിപ്പാടം
- അസ്തമയം
- അഗ്നി
- ആകാശവും എന്റെ മനസ്സും
- എന്തിനിന്നും പൂത്തു
- അമ്മ
- ഗോതമ്പുമണികള്
- നിലാവിന്റെ ഗീതം
- യാത്ര
- മലയാളം
- നീയില്ലാത്തൊരോണം
- കൃഷ്ണപക്ഷത്തിലെ പാട്ട്
- നിശാഗന്ധി നീയെത്ര ധന്യ
അനില് പനച്ചൂരാന്
മധുസൂദനന് നായര്
- തിരസ്കാരം
- കുട്ടിയും തള്ളയും
- തുമ്പിപ്പാട്ട്
- ഹെഡ്മാസ്റ്ററും ശിഷ്യനും
- ഖുറാന്
- ഗാന്ധിസ്മാരകം
- അമ്മയുടെ എഴുത്തുകള്
- ബാലശാപങ്ങള്
- ഭാരതീയം
- ഗാന്ധി
- മേഘങ്ങളേ കീഴടങ്ങുവിന്
- ഒരു കിളിയും അഞ്ചു വേടന്മാരും
- സന്താനഗോപാലം
- അകത്താര് പുറത്താര്
- ഗംഗ
- മായിയമ്മ
- ഒഴുക്കില് ശവം തന്നെ
- ഇരുളിന് മഹാനിദ്രയില്
- അഗ്നിസത്യങ്ങള്
- നാറാണത്തുഭ്രാന്തന്
- അഗസ്ത്യഹൃദയം
- പ്രണയം
ഇടശ്ശേരി
ആശാന്
വൈലോപ്പിള്ളി
കുരീപ്പുഴ
വയലാര്
കാവാലം
സുഗതകുമാരി
മുരുകന് കാട്ടാക്കട
അയ്യപ്പന്
ചുള്ളിക്കാട്
JKS വീട്ടൂര്
സുദര്ശനന്
Saturday, October 22, 2011
സന്ദര്ശനം
അധികനേരമായി സന്ദശകര്ക്കുള്ള
മുറിയില് മൌനം കുടിച്ചിരിക്കുന്നു നാം.
അധികനേരമായി സന്ദശകര്ക്കുള്ള
മുറിയില് മൌനം കുടിച്ചിരിക്കുന്നു നാം.
ജനലിനപ്പുറം ജീവിതം പോലെയീ
പകല് വെളിച്ചം പൊലിഞ്ഞു പോകുന്നതും ,
ചിറകു പൂട്ടുവാന് കൂട്ടിലേക്കോര്മ്മതന്
കിളികളൊക്കെ പറന്നു പോകുന്നതും,
ചിറകു പൂട്ടുവാന് കൂട്ടിലേക്കോര്മ്മതന്
കിളികളൊക്കെ പറന്നു പോകുന്നതും,
ഒരു നിമിഷം മറന്നൂ പരസ്പരം
മിഴികളില് നമ്മള് നഷ്ടപ്പെടുന്നുവോ.
മുറുകിയോ നെഞ്ചിടിപ്പിന്റെ താളവും,
നിറയെ സംഗീതമുള്ള നിശ്വാസവും.
മുറുകിയോ നെഞ്ചിടിപ്പിന്റെ താളവും,
നിറയെ സംഗീതമുള്ള നിശ്വാസവും.
പറയുവാനുണ്ട് പൊന് ചെമ്പകം പൂത്ത
കരളു പണ്ടേ കരിഞ്ഞു പോയെങ്കിലും,
കറ പിടിച്ചോരെന് ചുണ്ടില് തുളുമ്പുവാന്
കവിത പോലും വരണ്ടു പോയെങ്കിലും,
ചിറകു നീര്ത്തുവാനാവാതെ തൊണ്ടയില്
പിടയുകയാണൊരേകാന്ത രോദനം,
സ്മരണതന് ദൂര സാഗരം തേടിയെന്
ഹൃദയരേഖകള് നീളുന്നു പിന്നെയും.
കനകമൈലാഞ്ചിനീരില് തുടുത്ത നിന്
വിരല് തൊടുമ്പോള് കിനാവു ചുരന്നതും
നെടിയ കണ്ണിലെ കൃഷ്ണകാന്തങ്ങള് തന്
കിരണമേറ്റെന്റെ ചില്ലകള് പൂത്തതും
മറവിയില് മാഞ്ഞു പോയ നിന് കുങ്കുമ-
ത്തരി പുരണ്ട ചിദംബര സന്ധ്യകള്.
മരണ വേഗത്തിലോടുന്നു വണ്ടികള്
നഗരവീഥികള് നിത്യ പ്രയാണങ്ങള്
മദിരയില് മനം മുങ്ങി മരിക്കുന്ന
നരക രാത്രികള് സത്രച്ചുമരുകള്
മരണ വേഗത്തിലോടുന്നു വണ്ടികള്
നഗരവീഥികള് നിത്യ പ്രയാണങ്ങള്
മദിരയില് മനം മുങ്ങി മരിക്കുന്ന
നരക രാത്രികള് സത്രച്ചുമരുകള്
ചില നിമിഷത്തിലേകാകിയാം പ്രാണ -
നലയുമാര്ത്തനായ് ഭൂതായനങ്ങളില്
ഇരുളിലപ്പോള് ഉദിക്കുന്നു നിന് മുഖം
കരുണമാം ജനനാന്തര സാന്ത്വനം.
ഇരുളിലപ്പോള് ഉദിക്കുന്നു നിന് മുഖം
കരുണമാം ജനനാന്തര സാന്ത്വനം.
നിറമിഴിനീരില് മുങ്ങും തുളസി തന്
കതിരുപോലുടന് ശുദ്ധനാകുന്നു ഞാന്
നിറമിഴിനീരില് മുങ്ങും തുളസി തന്
കതിരുപോലുടന് ശുദ്ധനാകുന്നു ഞാന്
അരുത് ചൊല്ലുവാന് നന്ദി,കരച്ചിലിന്
അഴിമുഖം നമ്മള് കാണാതിരിക്കുക
സമയമാകുന്നു പോകുവാന് ,രാത്രിതന്
നിഴലുകള് നമ്മള് ,പണ്ടേ പിരിഞ്ഞവര്
സമയമാകുന്നു പോകുവാന് ,രാത്രിതന്
നിഴലുകള് നമ്മള് ,പണ്ടേ പിരിഞ്ഞവര്
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment