ഒഴുക്കില്‍ ശവംത്തന്നെ തുഴയും ചങ്ങാടവും
പുഴനീന്തി ഞാനന്തം നിന്‍കരയടുക്കുന്നു
ഒഴുക്കില്‍ ശവംത്തന്നെ തുഴയും ചങ്ങാടവും
പുഴനീന്തി ഞാനന്തം നിന്‍കരയടുക്കുന്നു
ഉയര്‍മേടയില്‍ നിന്റെ മാംസള ജ്വാലാകാരം
ഉലയും പാമ്പിന്‍ കോണി
തൂങ്ങി ഞാന്‍ പ്രാപിക്കുന്നു
ശവഗന്ധവും സര്‍പ്പശാപവും ചുമന്ന്
ആത്മശമനം നിന്നില്‍ത്തന്നെ എന്നുഞ്ഞാന്‍ കിതയ്ക്കുന്നു
മുറിയില്‍ വേണ്പത്തികള്‍ വിരിച്ച വിധ്യുന്‍നാഗം
മിഴിയില്‍ കയം ചൂഴുംമത കാളിന്ദീകാന്തം
മുറിയില്‍ വേണ്പത്തികള്‍ വിരിച്ച വിധ്യുന്‍നാഗം
മിഴിയില്‍ കയം ചൂഴുംമത കാളിന്ദീകാന്തം
നിന്നില്‍ ഞാന്‍ തിളക്കുവാന്‍തുടങ്ങുംന്നേരം
തൊട്ടുമുന്നിലല്ലയോ കേട്ടു ദിവ്യമാം വേണുസ്വാനം
ഒരുമൂലയില്‍ ഉണ്ണിക്കണ്ണന്റെ തെജോരൂപം
കളിയായ്‌ ചിരിക്കുന്ന ചുണ്ടത്തു പുല്ലാംകുഴല്‍
ഒരുമൂലയില്‍ ഉണ്ണിക്കണ്ണന്റെ തെജോരൂപം
കളിയായ്‌ ചിരിക്കുന്ന ചുണ്ടത്തു പുല്ലാംകുഴല്‍
വനമാലയില്‍ കാലം തുളസിപ്പൂനീലയായ്‌
മണമാര്‍ന്നെന്നെക്കൂടെ മാറിലെക്കണക്കുന്നു
ഒരു പൈതലിന്‍ പിച്ചക്കളിയാകുന്നു ഞാനും
ഒരു പൈതലിന്‍ പിച്ചക്കളിയാകുന്നു ഞാനും
ഒരു മാത്രയായ്‌ പൂത്ത ഗാനമാകുന്നു സര്‍വ്വം
പെട്ടന്ന് നീയാ കൃഷ്ണവിഗ്രഹത്തിനുമീതെ
പട്ടുകഞ്ചുകമഴിച്ചിട്ട് അത് മറക്കുന്നു
പെട്ടന്ന് നീയാ കൃഷ്ണവിഗ്രഹത്തിനുമീതെ
പട്ടുകഞ്ചുകമഴിച്ചിട്ട് അത് മറക്കുന്നു
ചില്ലുവെട്ടമായ് ഭ്രമഗീതിയായ്‌ മതദ്രവതാളമായ്
ശമിക്കാത്തോരഗ്നിയായ്‌ സുഖത്തിന്റെ
പല്ലുകള്‍ നഖങ്ങള്‍ നീ താഴ്ത്തവേ
രക്തം വാര്ന്നും എല്ലുകള്‍ ഞെരിഞ്ഞും
ഞാന്‍ നിര്‍വൃതി പുതക്കവേ
രക്തം വാര്ന്നും എല്ലുകള്‍ ഞെരിഞ്ഞും
ഞാന്‍ നിര്‍വൃതി പുതക്കവേ
പത്തികള്‍ പഞ്ചേന്ത്രിയവാടങ്ങള്‍ അടക്കവേ
പത്തികള്‍ പഞ്ചേന്ത്രിയവാടങ്ങള്‍ അടക്കവേ
നേര്‍ത്തകന്നുവോ നീലത്തുളസിപ്പൂവും പാട്ടും
നേര്‍ത്തകന്നുവോ നീലത്തുളസിപ്പൂവും പാട്ടും
0 comments:
Post a Comment