നിന്നെക്കുറിച്ചാരു പാടും ദേവി
നിന്നെത്തിരഞ്ഞാര് കേഴും
സ്മൃതിയിലും പുണ്യം തളിക്കുന്ന ഗംഗേ
സ്മൃതിയിലും പുണ്യം തളിക്കുന്ന ഗംഗേ
വരള്നാവ് താഴുമീ വംശതീരങ്ങളില്‍
നിന്‍ നെഞ്ചിനുറവാരു തേടും
നിന്നെക്കുറിച്ചാരു പാടും ദേവി
നിന്നെത്തിരഞ്ഞാര് കേഴും
സ്മൃതിയിലും പുണ്യം തളിക്കുന്ന ഗംഗേ
സ്മൃതിയിലും പുണ്യം തളിക്കുന്ന ഗംഗേ
വരള്നാവ് താഴുമീ വംശതീരങ്ങളില്‍
നിന്‍ നെഞ്ചിനുറവാരു തേടും
നിന്‍ നെഞ്ചിനുറവാരു തേടും
അരികെ വെണ്തിങ്കളില്‍ തേനുണ്ണുവോരുണ്ട്
വിരിവച്ചു വാഴ്ച്ചക്കൊരുങ്ങുവോരുണ്ട്
അരികെ വെണ്തിങ്കളില്‍ തേനുണ്ണുവോരുണ്ട്
വിരിവച്ചു വാഴ്ച്ചക്കൊരുങ്ങുവോരുണ്ട്
നിമിഷനിധിയെണ്ണിപ്പഴന്തുണിക്കിഴികെട്ടി
നിലവറ നിറക്കുന്ന വൈശ്രവണനുണ്ട്
ഭക്തന്റെ വീര്‍പ്പും വിയര്‍പ്പും പൊലിപ്പിച്ചു
ഭുക്തിക്കൊരുങ്ങുന്ന ഭൂതഗണമുണ്ട്
ചെറ്റും മറക്കാത്ത നാണത്തിനാല്‍
ബ്രഹ്മവിദ്യക്ക്‌ ഭാഷ്യം ചമക്കുവോരുണ്ട്
ദുഷ്ടതന്ത്രങ്ങളില്‍ സിദ്ധിയേറ്റി കപില
ദൃഷ്ടികള്‍ നേടി ചമഞ്ഞിരിപ്പോരുണ്ട്
ഇവിടെയിച്ചുടലയെ വിഭൂതിയാക്കി
ഇവിടെയിച്ചുടലയെ വിഭൂതിയാക്കി
തിലകമിരു നേരവും ചാര്‍ത്തി നാമം ജപിക്കുന്ന
നാഭിയില്‍ നാദം വിശന്നു വിളി കൂട്ടുന്ന
ഞങ്ങളുണ്ട് ഭാരതീയരുണ്ട്
ഇവിടെയിച്ചുടലയെ വിഭൂതിയാക്കി
തിലകമിരു നേരവും ചാര്‍ത്തി നാമം ജപിക്കുന്ന
നാഭിയില്‍ നാദം വിശന്നു വിളി കൂട്ടുന്ന
ഞങ്ങളുണ്ട് ഭാരതീയരുണ്ടെങ്കിലും
നിന്നെക്കുറിചാര് പാടും
നിന്നെക്കുറിചാര് പാടും
നവസര്‍ഗ്ഗശൈലിക്ക് ശ്രീഗോമുഖംതെളി
ച്ചൊരുപക്വശാഖയിട്ടോഴുകി നീ
നവസര്‍ഗ്ഗശൈലിക്ക് ശ്രീഗോമുഖംതെളി
ച്ചൊരുപക്വശാഖയിട്ടോഴുകി നീ
ഒഴുകിനീ വിരജിച്ച ത്രിപദങ്ങളില്‍
ഒഴുകിനീ വിരജിച്ച ത്രിപദങ്ങളില്‍
മണ്ഞരമ്പുകളില്‍ ജീവിതക്രമതാളസംഹാര
സൃഷ്ടി സ്ഥിതികളില്‍
ചിതലും ചെതുമ്പലും വ്യാളീവിലങ്ങളും
ചകിത സ്വപ്നങ്ങളും ഞങ്ങള്‍ പെരുക്കവേ
ഹിമപുഷ്പകങ്കണവുമൂരിത്തമസ്സിന്റെ
ഗിരിഗുഹയിലെങ്ങോ നിഗൂഡതയിലെങ്ങോ
നീ പതിതപാവനി മരഞ്ഞതാണോ
നീ പതിതപാവനി മരഞ്ഞതാണോ
വ്യോമനീലജട നിന്നെയുമൊളിചതാണോ
വ്യോമനീലജട നിന്നെയുമൊളിചതാണോ
ഗംഗേ തപശാന്തി തീരത്ത സംഗെ
ഗംഗേ തപശാന്തി തീരത്ത സംഗെ
എന്റെ ഹൃദയവിശ്വത്തിലെ ചെറുകുന്നിമണികളില്‍
മൃദുലയാണതുലയാണീഭൂമി
ഇവിടെയൊരു കനലായെരിച്ചതുമിവന്‍തന്നെ
കണ്മഷക്കറയിലെരിയുന്നതുമിവന്‍തന്നെ
വീണ്ടുമീ കനലിനെ കവിതയായ്‌ വിരിയിചെടുക്കുവാന്‍
ചമതയിലോരമ്പിളിപ്പൊന്‍കല വിടര്‍ത്തുവാന്‍
ഇവിടെത്തപസ്സിനിന്നാര്‍ക്ക് നേരം
ഇവിടെത്തപസ്സിനിന്നാര്‍ക്ക് നേരം
ഇരുളും വെളിച്ചവും
സമരേഖയാണെന്നുമല്ലെന്നുമോതിയും തല്ലിയുംമേഥകള്‍
ഇരുളും വെളിച്ചവും
സമരേഖയാണെന്നുമല്ലെന്നുമോതിയും തല്ലിയുംമേഥകള്‍
ദിനരാത്ര ഹൃയദയം തുരന്നു മേദാശ്വത്തെ നേടുവാന്‍
ഉളില്‍ കരിങ്കടല്‍ തീര്‍ക്കവേ
ആശ്വസഹശയനത്തിന്നൂഴം തിരക്കവേ
ഇവിടെത്തപസ്സിനിന്നാര്‍ക്ക് നേരം
ഇവിടെത്തപസ്സിനിന്നാര്‍ക്ക് നേരം
ആവികള്‍ ച്ചുമയ്ക്കുന്ന മര്‍ത്യയന്ത്രങ്ങളില്‍
ജീവന്‍ തുരുമ്പിച്ചടര്ന്നു വീഴ്കെ
സാമ ഗാനാമൃതത്തിന്നു നാവു നീട്ടും
കിളിപ്പൂങ്കരളില്‍ അമ്ലബാണം തുളക്കെ
ഇവിടെത്തപസ്സിനിന്നാര്‍ക്ക് നേരം
ഇവിടെത്തപസ്സിനിന്നാര്‍ക്ക് നേരം
ചെറുമിഴിപ്പൂവിന്റെയിതള്‍തുറക്കാന്‍
ഈറ്റുനോവാല്‍പ്പിടക്കുമീതുമ്പതന്നുദരത്തില്‍
നക്രങ്ങള്‍പാടിനാല്‍ വേദനയുഴുംപോള്‍
വക്രപ്പെരുംപാറ്റ പെറ്റുപെരുകുമ്പോള്‍
ഇവിടെത്തപസ്സിനിന്നാര്‍ക്ക് നേരം
ഇവിടെത്തപസ്സിനിന്നാര്‍ക്ക് നേരം
ഒരുതുള്ളി ഒരുതുള്ളി എന്നുകേണാകാശ
മരുഭൂമി താണ്ടുമീ കാറ്റിന്റെ ഒട്ടകം
ഒരുതുള്ളി ഒരുതുള്ളി എന്നുകേണാകാശ
മരുഭൂമി താണ്ടുമീ കാറ്റിന്റെ ഒട്ടകം
കരയാനെടുത്തൊരു സ്വരഭാഷ്പവും
ദൂര നഖമാര്‍ന്ന കഴുകാന്‍ കവര്‍ന്നു പോകുമ്പോള്‍
ഇവിടെത്തപസ്സിനിന്നാര്‍ക്ക് നേരം
നീലിമക്കപ്പുറത്താസുരഹതിക്ക്ശിവതെജസ്സുപോറ്റിയൊരു
നിന്റെ തീരങ്ങളില്‍
നീലിമക്കപ്പുറത്താസുരഹതിക്ക്ശിവതെജസ്സുപോറ്റിയൊരു
നിന്റെ തീരങ്ങളില്‍
ആനവച്ചിതയിലാത്മാവിന്‍ജഡംവച്ചു
വായ്ക്കരിയിടാന്‍ തലച്ചോറുകള്‍ മെതിച്ച്
കട്ടത്തലക്കലീ മണ്കുടമുടക്കുവാന്‍
കച്ചകെട്ടിച്ചുവടുവക്കെ
ഇവിടെത്തപസ്സിനിന്നാര്‍ക്ക് നേരം
ഇവിടെത്തപസ്സിനിന്നാര്‍ക്ക് നേരം
സത്യത്തിനോത്തോരു തപമില്ലപോല്‍
ആത്മശാന്തിപോലൊരു ബന്ധു വേറില്ലപോല്‍
സത്യത്തിനോത്തോരു തപമില്ലപോല്‍
ആത്മശാന്തിപോലൊരു ബന്ധു വേറില്ലപോല്‍
തപമറ്റ്‌തുണയറ്റ്താവഴിക്കൂററ്റ്
തടപോട്ടിയടയുന്നുമാനുഷ്യകംപിന്നെ
ശിവശൈലമേത് ശിവജഡയേത്
ത്യാഗമേ ഹിതമെന്നതറിയുന്ന ഋഷിഹൃദയമേത്
ഏതോ പുരാവൃത്ത മധുരം കണക്കുന്ന
വര്‍ത്തമാനത്തിന്റെ നാക്കിലയില്‍നിന്ന്‍
ഏതോ പുരാവൃത്ത മധുരം കണക്കുന്ന
വര്‍ത്തമാനത്തിന്റെ നാക്കിലയില്‍നിന്ന്‍
ഞാനൊരു വറ്റു തപ്പിപ്പെറുക്കി മിഴിനീര്‍ തൊട്ട്
പിതൃതര്‍പ്പണത്തിനോരുങ്ങുംപോള്‍
ഇതുപോലുമിനി വേണ്ട വേണ്ടെന്നു ചോല്ലുന്നതാര്
വിഷഗര്‍ഭത്തിലുരുവാര്‍ന്ന ഭൂപാലനോ
കഠിനശിലയില്‍ തപം കൊണ്ട പുണ്യവാനോ
ഭ്രമണചക്രത്തില്‍നിന്നൂര്‍ന്ന ഭൂഗോളമോ
എവിടെത്തപം ചെയ്യുമിവിടെ
എവിടെത്തപം ചെയ്യുമിവിടെ
ഒരു സൂചിക്ക് പഴുതറ്റവറുതിപ്പറമ്പുകളില്‍
ശാല്‍മലിച്ചുവടെങ്കിലും തേടിയലയുന്നവര്‍ക്കെന്നു
മലയാന്‍ വിധി മിഴികളുഴിയാന്‍ വിധി
വിധിയിലുറയുന്നോരീ മൌനമൃതിശിലാഖണ്ഡത്തില്‍
എരികാല്‍ ചവിട്ടിക്കുടഞ്ഞ്
ഞാനഴലിന്റെ മഷിയിട്ടു നോക്കുമ്പോള്‍
ആഴത്തിലെങ്ങോ കമണഢലുവിലുറയുന്നഗംഗ
വിശ്വം വഷക്കാരമാക്കി എന്‍ പ്രാണന്‍
ഈവാക്കിന്‍ സഹസ്രാരബിന്ദുവിലുണര്‍ത്തവേ
വിശ്വം വഷക്കാരമാക്കി എന്‍ പ്രാണന്‍
ഈവാക്കിന്‍ സഹസ്രാരബിന്ദുവിലുണര്‍ത്തവേ
ബ്രഹ്മഗിരിശിഖരമതിലെങ്ങുനിന്നോ
രുദ്ര തമ്പുരുവുണര്‍ത്തുന്ന മന്ത്രനാദം
വന്‍മദശരീരമെരിയുന്ന ചാരം
രൌദ്രതാണ്ഡവമുണര്‍ന്നാടുമഗ്നിമേളം
ശൈവവശക്തിയടിയുന്ന വൈകുണ്ഢത്തില്‍
ശേഷന്റെ തല്പ്പത്തിലൊരു വിഷ്ണുസുപ്രഭാതം
ഹരിപാദനഗരം എന്‍ ഹൃദയത്തിലാഴുമോ
ഹര ജടാജൂഡമാം ബോധം തുരക്കുമോ
ഹരിപാദനഗരം എന്‍ ഹൃദയത്തിലാഴുമോ
ഹര ജടാജൂഡമാം ബോധം തുരക്കുമോ
ജീവന്റെ നിശ്ചലകമണ്ഡലു തുളുംപുമോ
നീ ഉണര്‍ന്നൊഴുകുമോ ഗംഗെ
നീ ഉണര്‍ന്നൊഴുകുമോ ഗംഗെ
0 comments:
Post a Comment